BackBite

از این به بعد با خودم عهد بستم که زمانی که قراره حرفی از شخص سوم غایب زده بشه، حواسمو کاملا جمع کنم که طرف هدفش چیه... 

- اگه میدونه من کاری از دستم بر نمیاد و هدفش پر کردنِ من و خراب کردن اون شخص باشه که میزنم توو پرشو میگم، ببینم عزیز من یا باید بری مشکلتو بین خودتو خودش و نه حضور شخص سومی حل کنی؛ و یا اینکه اگر این روش قضیه رو بدتر میکنه، دعا کنی.

- اگه میبینم طرف از سرِ دردِ دل غیبت میکنه، که اکثرا مامانم همینطوره؛ تا اونجا که عقلم قد میده طرف حق رو میگیرم و راه حل منطقی ارائه میدم و طرز فکرش رو درست میکنم که در واقع میشه امر به معروفو نهی از منکرو این حرفا. توو این مورد هم باید دقت داشته باشم که اگر کاری از دستم بر نمیاد بگم مامانه من در مورد این موضوع با من صحبت نکن.

اگه هم خودم از دست کسی ناراحتم مخصوصا اگر می بینم حقی این وسط داره ضایع میشه، و طرف باید یه چیزایی بفهمه باید حساب کنم ببینم طرفم فهمیدست یا نه اگر بود که میرم حرفمو میزنم باهاش که این بهترین نتیجه ست و اگر می بینم طرفم نفهمه صبوری میکنمو میسپرم به گذر زمانو خدا...